Vandaag heb ik gesproken bij de uitvaart van mijn oom (de man van de zus van mijn vader). Het was een mooie plechtigheid en ik ben blij dat ik ook een steentje heb kunnen bijdragen.
Daarna met mijn moeder op kraamvisite bij Tatjana en Alistair. Dat was bijzonder en het was weer heerlijk om – samen met Gregory – Morgan van school te gaan halen.
Ondertussen ook een berichtje dat– nog onder veel voorbehoud – de kans bestaat dat hulphond Flip binnen niet al te lange tijd met pensioen kan. Even afwachten maar en duimen…
Het gehele weekend was er een vergadering met vier ‘international classifiers’ van IPC (International Paralympic Committee) en twee internationale juryleden. Een Deense en een Nederlandse danslerares, een Taiwanese en een Nederlandse revalidatiearts, een Israëlische fysiotherapeut, en ik spraken urenlang over wijzigingen in het classificatiesysteem voor het rolstoeldansen. Plaats en lokatie voor deze vergadering waren speciaal voor mij gewijzigd, omdat Dorit Sharet, ‘Head of Classification’ of IPC Wheelchair Dance Sport, het heel belangrijk vond dat ik erbij zou zijn! Het was een vergadering waarbij in een uitstekende stemming, keihard werd gewerkt, veel werd bereikt en zeer regelmatig hartelijk werd gelachen!
Zaterdagavond was ik tussendoor even op een andere manier met rolstoeldansen bezig: een workshop met zeer zwaar gehandicapte jongeren in de rolstoel. Tot verrassing en vreugde van organisatoren en begeleiders gingen de dames geheel uit hun dak!
En wat werk betreft: ook dat kwam de afgelopen weken uitgebreid aan de orde en ook de komende weken is de agenda goed gevuld: klinische lessen in een verzorgingshuis, training fysieke belasting, voorlichting valpreventie, instructie kantoorwerkplek (met bezoeken aan werkplekken van de deelnemers aan die instructie).
Maar ondertussen is het akelig stil, leeg en ‘netjes’ in huis, zo helemaal zonder huisdieren….
Geplaatst door dehullu 
De Hullu's Blog 